ZIE TOCH DAT DIEP OVER HAAR BOEK GEBOGEN MEISJE IN DIE KLEURRIJKE WOONKAMER. ZE MERKT NIET EENS DAT WIJ NAAR HAAR KIJKEN. ZE LEEST.

Rietepetite wil mensen graag welkom heten in het warme en mooie huis van de literatuur. Dat is een huis met veel kamers maar ook met veel ramen die uitzicht bieden op andere kunsten. Op de schilderkunst, bijvoorbeeld. Schilderkunst uit eigen land, maar ook van ver daarbuiten. Van realistische en romantische, futuristische en surrealistische strekking. Maar all time favourite is toch Henri Matisse. Die vlam is al in 1990 overgeslagen, toen ik in Washington de tentoonstelling Matisse in Morocco zag. Die souplesse! Die kleuren! Die vitaliteit! Ik liep echt totaal beneveld door de National Gallery of Art, niet eens beseffend dat ik nog alles voor en na zijn verblijf in Tangier te ontdekken had: van zijn eerste fauvistische experimenten tot zijn laatste cut-outs. Ook moest toen nog de dag komen dat ik hem in zijn huis in Nice op videobeelden aan het werk zag, oud en in een rolstoel, in een kamerjas en met een schaar. Die souplesse! Die kleuren! Die vitaliteit! Alles is tot het eind blijven rijpen.

Model voor het lezende meisje op het schilderij Interieur met meisje/Lezend meisje uit 1905 stond Marguerite, Henri Matisses dochter. Het schilderij maakt deel uit van de collectie van het MoMA.